Mijmerend over wat ik eens zou gaan 'koken' die avond, zag ik een bakje in de vriezer staan met onder andere aardappelpuree. Dat leek me wel wat. Wat schetst mijn verbazing toen 's avonds bleek dat de puree geen puree was maar deeg! Ik had dus werkelijk zelf gekookt. Schouderklopje.
Het betreft bakje B. Een soort taart, met (kidney?)bonen, mais en nog wat, ongetwijfeld gezonde, frutsels.
Heerlijk! Het leek me echt het werk van een zeker sheep. Ik zag haar scharrelen in de keuken, dwalend door de kasten, wat zal ik eens maken? Ik heb nog een potje bonen, potje mais, halve paprika. Potverdikkie, de aardappels zijn op! Heb ik nog bloem? Gelukkig, half zakkie. Het wordt een taart. Klaar!
2 opmerkingen:
Wat een prettige reconstructie, zo is het vast gegaan!
Ha Annek gisteren lukte het me niet een reactie te plaatsen, maar bijna correct ;-). Het deeg dat je tegenkwam was van twee opgerolde tortillas. Fijn dat je het lekker vond.
Een reactie posten